به گزارش واحد مرکزي خبر، اين روزنامه نوشت که براي حل درگيري‌هاي جاري در منطقه خاورميانه، جامعه بين الملل بايد با همه قدرت‌هاي منطقه‌اي و از همه مهم‌تر ايران مذاکره کند و هيچگاه نمي‌توان از جايگاه ايران در حل مسايل منطقه‌اي چشم پوشي کرد.

اين روزنامه آنگاه با تمجيد از موضع ايران در قبال مسائل افغانستان مي‌نويسد: "ايران در افغانستان همکاري فراواني از خود نشان داده است. اين کشور مي‌توانست هرگونه اقدامي را تخريب و طور ديگري عمل کند، اما تهران تلاش فراواني براي برقراري دوباره امنيت در مرزش با افغانستان انجام داد."

"حکومت ايران براي دستيابي به ثبات در منطقه، سرمايه گذاري سياسي و اقتصادي انجام داده است، اما نقش سازنده اين کشور هيچگاه توسط جامعه بين الملل به رسميت شناخته نشده است."

اين نويسنده از مخالفت ايران با گروه طالبان از همان ابتداي کار، مدارا با عمليات نظامي ناتو در همسايگي خود و پذيرفتن آوارگان افغان به عنوان نمونه‌هاي همکاري سازنده ايران نام مي‌برد و درباره مساله آوارگان افغاني مي‌نويسد: "ايران بيش از سه ميليون آواره افغان را در دهه گذشته پذيرفته و هنوز هم بيش از يک ميليون آواره افغان را پناه داده است. ايران با پناه دادن به اين حجم زياد آوارگان، مانع از انتشار درگيري‌هاي افغانستان به ساير نقاط منطقه شده است."

اين نويسنده در ادامه مي‌نويسد: "ايران همچنين براي يک و نيم تا دوميليون آواره افغان کار فراهم کرده است که پول حاصل از شغلشان را به وطنشان مي فرستند. به اين ترتيب، ايران از اقتصاد افغانستان حمايت مي کند."

اين روزنامه که در سان فرانسيسکو و کاليفرنيا توزيع مي‌شود در ادامه به مساله سوريه اشاره مي‌کند و مي‌نويسد که هيچ راه ماندگاري در سوريه بدون مشارکت ايران در گفتگوهاي صلح امکان پذير نيست.

نويسنده اين سرمقاله مي‌گويد که هيچ کس در خاورميانه مانند ايران بر بشار اسد، رييس جمهور سوريه نفوذ ندارد و بان کي مون، دبير کل سازمان ملل بايد به اخضر ابراهيمي، نماينده اين سازمان در امور سوريه توصيه کند که براي دستيابي به صلح در سوريه با ايران نيز مذاکره کند.

نويسنده اين سرمقاله در انتها با انتقاد از سياستمداران غربي در امتناع از مذاکره با ايران در مساله سوريه مي‌نويسد: "تحريم‌هاي اقتصادي عليه ايران تاثير اندکي دارد و حمله نظامي نيز از خرد به دور است و درگيري‌ها را فقط مي‌توان با همکاري حل کرد."